Van Kalipucang via Cilacap naar Yogyakarta met een "bevende" verrassing!
25 september 2015 - Jogjakarta, Indonesië
De wekker ging vanochtend om 5:15 uur...poeh, dat is vroeg! Na het douchen snel wat 'herstel werkzaamheden' verricht zodat ik mij in de ontbijtzaal kon vertonen zonder dat er mede reizigers zouden vragen of ik nog ziek was hahahaha!!
Om 7 uur zat iedereen keurig in de bus en vertrokken wij naar Kalipucang, de opstap plaats voor de boottocht in een prauw. Omdat ik en boten nooit een goede combi zijn hadden mijn mams en ik ervoor gekozen om samen met Rudi (80 jr.) en Aneke (+/- 78 jr.) met de bus naar de aanlegplaats in Cilacap te rijden. Aneke heeft vroeger in Cilacap gewoond en heeft vandaag daar 3 familieleden weer gezien. Mam en ik hebben met hun bij een warung gezeten en gekletst totdat de groep was gearriveerd.
Daarna hadden we een wel hele lange busreis naar Yogyakarta...van 11:30 uur tot 18:10 uur in de bus gezeten!!! Onderweg natuurlijk wel wat 'pit stops' gemaakt maar toch, het was een hele zit...
De route van Cilacap naar Yogya was weer indrukwekkend. We reden door het plattenland op midden-Java.
We zagen een dorp waar ze alleen maar dakpannen maakten, konden de mango's in de bomen zien hangen en je kon het kapok voor je kussen zo uit de boom plukken! Zo leuk om te zien. Ook kwamen we de tenten van het 'duiven gokken' weer tegen. Twee mannetjes duiven moeten zo snel mogelijk naar een vrouwtjes duif vliegen en naar haar toe duiken. Welke duif dat het mooiste en snelste doet heeft gewonnen. Dat is nog eens wat anders...
En toen waren we eindelijk in Yogyakarta! Zitten in een heel mooi hotel waar we 3 nachten blijven. Omdat we al aardig 'gaar' waren gingen we in het hotel eten samen met Fred, Fleur en Greetje. Heerlijke soto ayam gegeten en een ijs taartje maar dat was niet het enige toetje...als verrassing kwam daar de aardbeving!! Toen wij het terras waarop we zaten zachtjes voelde schudden maakten we nog grapjes 'haha straks is 't een aardbeving!' En wat blijkt na inside information van Fred zijn zus, Yolanda, bleek het om een echte aardbeving te gaan, een 4.6 ...ok! Nou gelukkig was dit een kleine.
Nu ons bedje maar weer opzoeken want wat een feest morgen mogen we weer om 5 uur op, 6 uur ontbijten en 7 uur de bus in...what's new!!!
Om 7 uur zat iedereen keurig in de bus en vertrokken wij naar Kalipucang, de opstap plaats voor de boottocht in een prauw. Omdat ik en boten nooit een goede combi zijn hadden mijn mams en ik ervoor gekozen om samen met Rudi (80 jr.) en Aneke (+/- 78 jr.) met de bus naar de aanlegplaats in Cilacap te rijden. Aneke heeft vroeger in Cilacap gewoond en heeft vandaag daar 3 familieleden weer gezien. Mam en ik hebben met hun bij een warung gezeten en gekletst totdat de groep was gearriveerd.
Daarna hadden we een wel hele lange busreis naar Yogyakarta...van 11:30 uur tot 18:10 uur in de bus gezeten!!! Onderweg natuurlijk wel wat 'pit stops' gemaakt maar toch, het was een hele zit...
De route van Cilacap naar Yogya was weer indrukwekkend. We reden door het plattenland op midden-Java.
We zagen een dorp waar ze alleen maar dakpannen maakten, konden de mango's in de bomen zien hangen en je kon het kapok voor je kussen zo uit de boom plukken! Zo leuk om te zien. Ook kwamen we de tenten van het 'duiven gokken' weer tegen. Twee mannetjes duiven moeten zo snel mogelijk naar een vrouwtjes duif vliegen en naar haar toe duiken. Welke duif dat het mooiste en snelste doet heeft gewonnen. Dat is nog eens wat anders...
En toen waren we eindelijk in Yogyakarta! Zitten in een heel mooi hotel waar we 3 nachten blijven. Omdat we al aardig 'gaar' waren gingen we in het hotel eten samen met Fred, Fleur en Greetje. Heerlijke soto ayam gegeten en een ijs taartje maar dat was niet het enige toetje...als verrassing kwam daar de aardbeving!! Toen wij het terras waarop we zaten zachtjes voelde schudden maakten we nog grapjes 'haha straks is 't een aardbeving!' En wat blijkt na inside information van Fred zijn zus, Yolanda, bleek het om een echte aardbeving te gaan, een 4.6 ...ok! Nou gelukkig was dit een kleine.
Nu ons bedje maar weer opzoeken want wat een feest morgen mogen we weer om 5 uur op, 6 uur ontbijten en 7 uur de bus in...what's new!!!
